Digger is de naam van een prachtige zwart-witte Roemeen, die in oktober 2015 slechts 9 maanden oud naar Nederland kwam. Als pup werd Digger uit de public shelter (dodingscentrum) in Roemenië gehaald. Pups hebben geen enkele overlevingskans in een public shelter. Ze worden vaak doodgetrapt of sterven aan dodelijke ziektes. Na enkele maanden verzorging in een privéopvang in Roemenië werd Digger naar Nederland vervoerd. Hier kreeg hij een nieuw baasje in een liefdevolle omgeving.
Vermissing
’s Nachts sliep Digger voor de veiligheid in een bench. Ook om zich af te sluiten van de prikkels van zijn omgeving. Het leek hem goed af te gaan op zijn nieuwe adres. Tot die bewuste nacht…
De nacht dat hij zijn bench wist open te maken en wist te ontsnappen. Een regelrechte nachtmerrie, als je bedenkt dat deze angstige hond, die bang is voor mensen, zich hoogstwaarschijnlijk niet zou laten vangen. En zo ging het ook. Hoewel die lieve kleine Digger gezien werd in Den Bosch, St. Michelsgestel en St. Oedenrode, speurde een heel team van vrijwilligers dagelijks tevergeefs de wijde omgeving af. Ook kreeg zijn vermissing aandacht op Facebook. Zijn speciale vermissingspagina werd zelfs massaal gedeeld, wat Digger in no-time veel volgers opleverde.
Diggers vermissing hield ook mij enorm bezig. Ik droomde ´s nachts van hem, waardoor ik wakker werd. Het arme ventje kan toch niet moederziel alleen zo ver van huis blijven rondlopen, dacht ik. Zonder eten, zonder thuis. Van alles spookte er door me heen. Digger werd uiteindelijk tweemaal in Sint Oedenrode gezien.
Vaste route
Een speurhond bevestigde dat hij een vaste route liep. Daar werden voerplekken gemaakt en nachtcamera’s opgehangen. Een lieve dame uit het dorp controleerde en bevoorraadde deze plekken meermalen per dag én nacht. Digger liet zich lange tijd niet zien. Maar de dame had het gevoel dat hij er wel rondliep en haar zelfs in de gaten hield als het donker was. Eenmaal zag ze oogjes en was ze ervan overtuigd dat het Digger was.
Na een tijd werd hij overdag gezien. Waarna hij uiteindelijk de vangkooi inliep. De voerdame werd erbij gehaald, zij was de enige waar Digger rustig van werd. Deze dame en haar gezin hebben Digger toen een nieuw huis gegeven en ik bood de lieverd gratis SensiPlus-therapie aan. Dit werd in dank aangenomen. Dat bleek Digger, inmiddels Hummer genaamd, goed te doen!
SensiPlus-therapie
Het lieve ventje was zó óntzettend bang, maar gaf zich al snel aan me over en ging languit bij me
liggen. Langzaam begon hij te genieten van het lichaamswerk, dat veel stress bij hem weghaalde. Dit deed hem zo goed, dat zijn baasjes besloten de behandelingen voort te zetten. Stapje voor stapje wierp dat z’n vruchten af. Het hielp hem uit z´n schulp te komen en krachtiger en zelfverzekerder te worden. Samen met de rust en het vertrouwen die de baasjes hem thuis gaven bleek dit de juiste aanpak om hem te helpen. Hij kwam letterlijk kruipend over de grond binnen van angst en ging uiteindelijk rechtop en met z´n borst vooruit naar huis. Hóe mooi is dat!
Vrij en liefdevol leven
Inmiddels heeft Hummer enorme stappen gemaakt. Hij kijkt met vertrouwen en trots de wereld in en geniet samen met zijn fántastische baasjes en andere huishond van een geweldig vrij en liefdevol leven in Brabant. Een bijzonder verhaal met een happy end. Een dikke chapeau voor de baasjes van Hummer, die deze lieve hond álles geven wat hij nodig heeft!
