Rake spiegeling
In mijn tijd als fanatiek wedstrijdamazone was het gebruikelijk jezelf als ruiter voornamelijk als leermeester voor de paarden (in de sport) te zien. Een ouder paard werd misschien wel als leermeester voor een junior gezien, maar meer dan dat hoorde ik niet over een paard als leermeester voor mensen. Van jongs af aan heb ik achter de schermen meegedraaid en alles meegemaakt binnen de paardensport. Tot de quarantaineperiode met ruiters en paarden voor de Olympiade aan toe.
Vanuit deze hoek stond mijn visie ruim 20 jaar geleden even op losse schroeven, doordat een paard van mij zo´n rake spiegeling gaf. Een spiegeling die door drie specialisten, zonder dat van elkaar te weten, werd bevestigd als ‘dit paard lijkt jouw klachten wel over te nemen’. Mijn gedachten konden er niet bij. Zoiets bestaat toch niet, dacht ik. Daarom vroeg ik om meer uitleg. Toen ook de derde specialist met hetzelfde verhaal kwam, krapte ik mezelf toch even achter m’n oren.
Verbinding tussen mens en dier
Mijn jonge paard had destijds een acute aangezichtsverlamming aan zijn linkerzijde, door een ongelukje in de wei. Ook ik kampte toen met uitval van de linkerzijde van mijn lijf door een zenuwbeknelling. Toch had ik nooit kunnen bedenken dat daar een samenhang in zat. Ik was ervan overtuigd dat dit toeval was. Ik zal je zeggen, dat ik niet ook maar één minuut dacht dat we met hetzelfde kampten. Hoe bizar is dat! Het moment van realisatie kwam pas na die afzonderlijke opmerkingen van die mensen. Toen ben ik me gaan verdiepen in hoe zoiets werkt. Gaandeweg kwam ik er achter, dat de verbinding tussen mens en dier veel fijngevoeliger is dan ik ooit had kunnen bedenken.
Veranderde visie
Dieren pakken allerlei signalen uit hun omgeving op. En dat gaat blijkbaar heel ver als er een sterke connectie is met iemand. Interessant. Maar, hóe los je het op? Ik wilde mijn paard beter maken. Maar hóe? Ik ben me gaan verdiepen in de materie en er werd mij duidelijk dat als ik het paard wilde helpen, ik bij mezelf moest beginnen. Daar was nog wel wat werk aan de winkel, kan ik je zeggen. Maar goed, voor mijn dieren doe ik álles dus daar gingen we dan.
Zo ontstond bij mij een andere visie en ging er een wereld voor mij open. Ik heb het leven vanuit gevoel in plaats van ratio mogen ontdekken. Wat bij mij een nog dieper respect voor de dieren heeft opgeleverd. Stuk voor stuk zijn dieren állemaal groots en blijken zij fenomenale meesters te zijn!
Ondanks dat ik van kleins af aan sterk verbonden ben met de dieren, is er sinds die tijd een nieuwe wereld opengegaan. Een wereld waarin ik heb ervaren dat dieren een grotere wijsheid hebben dan wij mensen!
Wijsheid
Het is hoog tijd dat ons soort eens kennismaakt met deze wijsheid. Want de dieren hebben óns iets te leren in plaats van wij hen! Daar wil ik je vanuit mijn ervaring en harde lessen graag kennis mee laten maken. Het sportpaard dat mij zoveel geleerd heeft en dat ik voor het eerst écht zag als coach, is op de foto aan het ‘werk’ als coachpaard voor een jongetje dat kampt met onzekerheid. Door samen te werken met het paard ontdekt hij zijn talenten. Dit maakt hem trots en brengt bewustwording op gang over hemzelf. Práchtig toch!
